Çocuk,
babasından aldığı harçlığı vaktinden önce bitirmiş ve günlerdir istediği top
için yeterli parayı biriktirememişti. Birkaç hafta sonra yaz tatiline girecek
olması, onu bu konuda endişelendirip yeni kaynaklar aramaya sevkediyordu.
Evlerine gelen son aylık dergide "Her hizmetin bir ücret karşılığında olduğu"nu
okuyunca, sevinçle havaya sıçradı. Buna göre, ailesine yaptığı yardımların da
bir karşılığı olmalıydı.
Çocuk bu
fikirle harekete geçip gördüğü işlerin listesini çıkardı ve bunların yanına da
ücretlerini yazdı.
Fırından ekmek almak için 10$,
çöp dökmek için 5$, annesiyle alışverişe gidip poşetleri taşımak için 20$ hiç de fazla sayılmazdı. Aylık toplamı 100$ tutan listeyi imzalayıp annesinin çantasına koyduğunda, bu akıllıca keşfinden dolayı gözleri parlıyordu.
çöp dökmek için 5$, annesiyle alışverişe gidip poşetleri taşımak için 20$ hiç de fazla sayılmazdı. Aylık toplamı 100$ tutan listeyi imzalayıp annesinin çantasına koyduğunda, bu akıllıca keşfinden dolayı gözleri parlıyordu.
Çocuk,
ertesi gün yatağının başucunda 100$ ile birlikte küçük bir kağıt parçası
buldu. Kendi hazırladığı listeye benzeyen ve annesinin imzasını taşıyan kağıtta:
"Seni
hayatım pahasına dünyaya getirmenin, yıllarca altını değiştirip çamaşırlarını yıkamamın; binbir
güçlükle besleyip büyütmenin karşılığı, sadece sevgindir ve yanağından
aldığım bir öpücüktür" yazıyordu.
"Kazandığın parayı güle güle harca
yavrum."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder